- صد و بیست و یکم -

پرستو که باشی
جهان‌ مال تو خواهد بود
کوچ می‌کنی، اوج می‌گیری
...
زندگی می‌کنی




[یوسف رجبی]

- صد و بیستم -

زن‌ها موجودات عجیبی هستند
بیشتر از همه انتظار را می‌فهمند
با انتظار بزرگ می‌شوند
لا به لای گرفتاری‌های روزمره‌شان
با انتظار عاشق می‌شوند
با انتظار بچه‌دار می‌شوند
با انتظار پیر می‌شوند
یا عاشق نمی‌شوند
یا عاشقانه می‌میرند
زن‌ها، موجودات عجیبی هستند
زن‌ها معنی واقعی انتظارند
آن‌ها لایه‌های سخت دوستت دارم را از چهره مردان می‌شویند
و به هر تبسمی عاشقانه زندگی می‌دهند

انتظار نام دیگر زن است
زنی از جنس بودن‌ها
از جنس خواستن‌ها
زنی که از هر مردی مرد‌تر و از هر انسانی شایسته‌تر از انسانیت است
زن‌ها ایستاده‌ترین سرو بلند قامت جهان‌اند
زن‌ها اسطوره‌های مظلومی هستند که
خالق زیبایی، صبر، مهر و زندگی هستند.
زن‌ها "زن" هستند



[یوسف رجبی]

- صد و نوزدهم -

اینجا ثانیه های سنگینی دارد
بر وزن جاذبه ‌های بی تعادل
و گردی زمین دروغ است
کوه‌ها هیچ وقت به هم نمی‌رسند
و آدم‌ها ...

هرگز!!!

تنها برای خودت عاشقانه بباف
ای زمینی شده‌ی تبعیدی


[یوسف رجبی]

- صد و هجدهم -

در انزوای زمان
جایی میان بازوانت
من؛
خوشبخت ترین تبعیدی جهانم



[یوسف رجبی]

- صد و هفدهم -

باز هوای بد و من
حال خراب و می و مستی ..

چه کنم ؟؟؟؟!!!!



[یوسف رجبی]

- صد و شانزدهم -

بارها خواب مانده‌ام
از زندگی، از کار، از تو
آری از تو
که حتی برایت نبوده‌ام
و روزها در خواب داشتنت ملول گشته‌ام
مست بود‌ه‌ام

زندگی مرا بیدار کرد
سختی‌هایش هوشیار
و تو
به نو ترین بهانه
در خود کشتی

بگذر
زندگی بگذر


[یوسف رجبی]

- صد و پانزدهم -

دلم تنگ است ...

بیچاره ماهی!!!!




[یوسف رجبی]

- صد و چهاردهم -

این روزا نمی‌تونم بنویسم
ینی می‌نویسم ولی بعدش پاک میکنم.
خود سانسوری گرفتم و باید بگم

"روزهای سختیه"

- صد و سیزدهم -

گاهی وقتا به عقب برمیگردی و همه چیو مرور میکنی، تو ترافیک، لابه لای یه آهنگ، تو مواجهه با یه مکان و یا حتی خوردن یه نوع غذا، رنگ و بوی اتکلن و خلاصه خیلی چیزای دیگه. بر میگردی و مرور میکنی. دائما مرور میکنی، خودتو میخوری تا آهنگت تموم بشه. که حال و هوات عوض بشه. بعضی چیزا تو زندگی حتی با گذشت زمانم از یاد نمیره و مث یه چرخه دائما تکرار میشه. تکرار میشه و میسوزوندت.
خاطره‌های بد، خاطره‌های خوبو میخورن.


[یوسف رجبی]

- صد و دوازدهم -

اینجا نشسته‌ام و بهانه‌ام تویی
صحبت بی کلام عاشقانه‌ام تویی


به قول حضرت دوست: "کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها"