صد و سوم

نم نم می‌بارد
خستگی از شانه‌های مغموم سردم
ساز قلبم کوک نیست
لرزش دستانم
خبر از غروب می‌دهد و ناکامی این دنیای چرک مرده

و تیغ می‌کشند
روزهای تقویم بر پیشانی تن کرخت عریان زمان
وای بر من
وای برمن که نباشی و باشم

زمان بایست ...!!!


[یوسف رجبی]